ریشههای رادیکالشدن اعتراضاتِ چند روز گذشته مردم را فقط در خارج از مرزها و تحرکات فرصتطلبها واسکیبازها و ماهیگیرها جستجو نکنید. بخشی از خشونتها و تندی مشهود در اعتراضاترا قبلا خودمان با تگذاری رسانهای معیوب کاشتهایم و حالا داریم محصولش رادرو میکنیم، چطور؟ عرض میکنم.
اگرچه مردم اینروزها ورودیهای اطلاعاتی متعدد و دسترسی بالایی به منابع مختلف دارند اما به طورکلی، جریانِ تولید محتوایِ کاربرمحور در فضای مجازی، عمدتاً متاثر از عنصر مجاورتاست و درصد خیلی کمی از کاربرها دغدغه تولید محتوا درباره موضوعات غیرایرانی و بینالمللیدارند.
کسانی که بیرون ازایران، برای کاربران ایرانی تولیدِ محتوایِ خبری میکننند هم، باز بیشتر روی مسائلداخلی کشور متمرکزند، یعنی چه؟ یعنی گروههایی مثل سلطنتطلبها و منافقین و .هم -که بصورت برنامهریزی شده در رسانههای اجتماعی فعالند- مثلا به جای اعتراضاتفرانسه یا هنگ کنگ قاعدتا تمایل دارند، درباره مسائل داخلی ایران تولید محتوا کنندیا معرکه بگیرند. حتی رسانههای رسمی فارسیزبان خارج از کشور هم همین گرایش رادارند.
معنی همه این حرفهاچیست؟ این است که مهمترین کانال ورودی اطلاعات مخاطب ایرانی درباره موضوعات حوزه بینالملل،رسانههای رسمی و بویژه صداوسیماست. حرف اینجاست؛ وقتی در پوشش اخبار خارجی، بهشکل اغراقشدهای به شورشها و اعتراضات خیابانی ضریب میدهیم و تخریبها و خشونتهاو درگیریها را برجسته میکنیم، قاعدتا داریم در ذهن مخاطب تاثیر میگذاریم وانگاره سازی میکنیم.
نتیجه این تگذاریاین میشود که مثلا وقتی امروز توی تاکسی، از تخریب دستگاههای عابربانک و اموالعمومی گلایه میکنم، راننده که مرد میانسال محترمی است، میگوید: حرفتون درسته،اما همه جای دنیا اینطوریه. تلویزیون نشون میداد عراق اینطوریه، لبنان اینطوریه، هنگکنگ اینطوریه، فرانسه اینطوریه. .»
طبعا منظور سانسوراخبار خارجی یا عدم پوشش اعتراضات اقتصادی و صنفی در دنیا نیست. اما کسانی که تگذارندو در تمام این سالها، به طور سنتی به هر شورش و اعتراض بویژه در اروپا و آمریکا بهچشم فرصت نگاه کردند و آن را با آب و تاب و فراتر از واقعیتهای میدانی پوششدادند، حالا باید مسئولیتِ تصمیمات و اقداماتشان را بپذیرند.
منتشر شده در سایتالف / 2 آذر 98
درباره این سایت